Vaak wordt er gezegd dat de moedermelk met de behoefte van het kindje mee groeit, maar hoe werkt dat dan precies en is dit bij moeders die volledig kolven bijvoorbeeld ook het geval?
Op de tepelhof liggen allemaal kleine bultjes, die tijdens de zwangerschap en borstvoedingsperiode duidelijker zichtbaar worden. Deze bultjes zijn de kliertjes van Montgomery. Per borst/tepelhof is het aantal kliertjes verschillend. Uit onderzoek is gebleken, dat vooral aan de bovenkant van de tepelhof meer van deze kliertjes zitten, de plek waar het neusje van de baby ligt tijdens het drinken. Hoe meer kliertjes de moeder heeft, des te beter groeit de melkproductie tijdens de eerste dagen en dus ook de baby.
De kliertjes hebben meerdere functies.
- De klieren scheiden een geur af, die voor de baby herkenbaar is (geur van vruchtwater). De baby wordt direct na de geboorte aangespoord om te gaan zoeken naar de ‘nieuwe voedselbron’ buiten de baarmoeder. Het stimuleert de ‘breastcrawl’, het uit zichzelf naar de borst toe kruipen en de borst aanhappen.
- De geur stimuleert de baby te gaan zoeken naar de borst, het stimuleert de actieve staat van zijn, de orale bewegingen en het zoekgedrag van de baby. Maar deze geur maakt een baby die net gedronken heeft aan de borst ook rustig en slaperig. Baby’s die na de geboorte huid op huid contact hadden met de moeder (waarbij er geen zalf gesmeerd was op de tepel/tepelhof) vertoonden veel meer actieve zoekbewegingen en een langer actief drinkpatroon.
- De geur van deze klieren zorgt voor een verhoogde ademhaling, minder diepe adempauzes (apneu).
- De geur van deze klieren stimuleert het hongergevoel van de baby.
- De klieren geven een olieachtige stof af aan de tepel/tepelhof, deze werkt antibacterieel. Het zorgt er voor dat tepels minder gevoelig zijn voor ontstekingen, maar geven ook een antibacteriële werking in de moedermelk. (Het smeren van tepelcrème wordt afgeraden tenzij de moeder een erg droge huid heeft. Dan alleen de droge huid insmeren met moedermelk, kokosolie of lanoline)
- De klieren hebben het vermogen om het speeksel van de baby op te nemen. Het is een continue interactie tussen moeder en kind. Het speeksel van de baby bevat alle informatie over zijn/haar immuunstatus. Hierop zal het moederlijke lichaam reageren. Als de melkklierreceptoren een ziekteverwekker detecteren, zullen er antistoffen gevormd worden, die via de moedermelk bij de baby terecht komen. Dit kan zelfs al binnen 20 minuten plaatsvinden. Dit proces ontstaat alleen wanneer de baby live aan de borst drinkt zou je denken. Echter kan een kolvende moeder voor een kolfbeurt haar tepel/tepelhof insmeren met speeksel van de baby. Helemaal hetzelfde zal het niet zijn, maar toch zal het meer informatie aan je lijf geven, dan wanneer je dit niet doet.
